Het team bestaande uit de gepensioneerde voetballers Rob, Piet, Thijs, Louis Freerk, Gerrie, Jan en Roelof, die nog steeds van het spel houden had er veel zin in. De eerste enthousiastelingen waren al vooruit gegaan. De ene, Louis met het vrouwtje en hond voor een gezellig weekend. Thijs voor een rondje fietsen op het eiland.

We waren al maanden aan het trainen en keken uit naar dit avontuur op het eiland. Het idee om voetbal te spelen te midden van de serene natuur van Terschelling was buitengewoon verleidelijk. 



Bij aankomst op het eiland werden we begroet door de organisatie en werd er snel omgekleed. Walking Footbal kent een aantal basisregels. Niet rennen, bal laag houden en geen lichamelijk contact. Dat is niet het spelletje dat wij trainen dus dat was wel even aanpassen.

Het toernooi begon en ondanks het trage tempo van het "Walking Football," was de concurrentie intens. Het was inspirerend om te zien hoe spelers van allerlei leeftijden en niveaus samenspeelden, met respect voor de regels van het spel en elkaar. Over de uitslagen willen we het niet hebben. Het niveau lag zullen we maar zeggen iets hoger dan we hadden verwacht. We hebben dus nog wat te trainen vooral op tactisch niveau.

Om 5 uur werd na een paar gele consumpties werd de terugreis aanvaard. Moe maar voldaan konden we twee uur uitrusten op de boot. In Harlingen aangekomen werd er een bezoek gebracht aan de Chinees vlakbij de haven om het in stijl af te sluiten. 

 
Het toernooi op Terschelling neemt nu al een speciale plaats in ons hart in en wellicht dat we hier in de toekomst nog vaak zullen terugkeren om te genieten van de schoonheid van het eiland en het plezier van het "walking football." Het was een onvergetelijke ervaring die ons eraan herinnerde dat leeftijd geen belemmering is om te blijven genieten van het spel waar we zo van houden.

Rob en Piet bedankt voor de goede organisatie en gelukkig hebben de foto's nog.