Er was immers geen veldverlichting. Zoals eerder vermeld, gaan we gewoon door op de ingeslagen weg. Er is goed getraind en belangrijker nog: iedereen weet steeds beter wat er gevraagd wordt in een wedstrijd op groot veld. Het buitenspel zit er al goed in, het opschuiven richting de middenlijn van achteruit ook, en het allerbelangrijkste....het in de gaten van je eigen man, in plaats van de bal. Dit alles gaat steeds beter. En wanneer we dat als basis houden, komt de rest ook. Want voetballen kunnen we wel! Dat bleek ook.

Net als zaterdag schoten we uit de startblokken. Binnen 7 minuten hadden we alweer een 0-2 voorsprong te pakken. Jurgen maakte de 0-1, maar dit was een kort hoogtepunt...daarna moest hij gewisseld worden omdat de zool van schoen een meter verderop los in het veld lag (!). Gelukkig kon hij er zelf om lachen. Waar het zaterdag nog wegzakte vanwege de conditie, bleven we nu redelijk overeind. Ruststand was 2-4 voor Marum.

Na de rust kwam De Wilp via 2-5 nog terug tot 3-5 waarbij we verdedigend toch een aantal keren niet helemaal in de juiste positie stonden. Twee keer dacht De Wilp nog te scoren....maar even zo vaak was het ook buitenspel (alert gevlagd, Wim). Daarna scoorden wij nog twee keer, waardoor we een 3-7 overwinning over de streep trokken. De laatste minuten werden in halve duisternis gespeeld, maar het kon allemaal net. Hoogtepunten waren vooral de 5e en de 6e goal waar werkelijk fijne combinaties door het midden, en een hele fijne assist aan vooraf ging.

Als we vergelijken hoe we nu voetballen en de eerste wedstrijd twee weken terug.....dan hebben we enorme stappen voorwaarts gemaakt. Deze overwinning was dan ook reuze verdient. En het compliment van de leider van De Wilp dat wij organisatorisch in het veld een stuk verder zijn dat hun, kunnen we in onze zak steken. We zijn er nog lang niet, maar zaterdag bouwen we verder 💪
Supporters.....op naar Drachten 😉