Klik hier voor het filmpje

Pas om 8.37 waren we eindelijk zo ver om te vertrekken. De laatste dame arriveerde. Onder de 'bezielende' leiding van J. Mulder, die ons door het Friese hogeland leidde, vertrok de stoet naar de Ropta boys. Na een relaxte rit, waarbij we onderweg nog vier reeen gespot, begonnen de meiden volledig 'sen' aan hun wedstrijd.

De dames waren zo 'sen' dat de eerste helft zo levendig saai was om te zien. Door wat rommelig spel in ons 16 meter gebied wist Ropta toch op voorsprong te komen, 1-0.

In de tweede helft gingen we weer vol 'sen'-modus. Met een niet al te elegant spel wisten we dankzij een prachtig afstandsschot van Veerle gelukkig de gelijkmaker te scoren, 1-1. Maar dat doelpunt kostte Veerle wel bijna haar rug waardoor ze helaas het einde van de wedstrijd niet heeft gehaald. Gelukkig klonk daar dan eindelijk het verlossende eindsignaal. De energie was volledig uitgeput... maar hé, 1-1, we zijn tevreden.

Onze thuisreis ging weer langs mooie landerijen en pittoreske dorpjes, alsof we rechtstreeks uit een ansichtkaart waren gestapt. Al met al kwam iedereen zeer ontspannen terug, alsof er niets spannends was gebeurd. Business as usual.