Gelukkig heb ik op een goede manier afscheid kunnen nemen van Het Bestuur, Technische commissie begeleiding 1e elftal en in bijzonder de spelersgroep.
4 Jaren die zich kenmerken als een periode waarin veel is gebeurd. Een prachtig kunstgrasveld, mooie kleedkamer / verzorgingsruimte en een mooie ontwikkeling in de voorwaarden om goed te presteren. Een mooie jonge en gretige spelersgroep waar ik met veel plezier en energie heb kunnen samenwerken. Natuurlijk was het wennen voor de jongens aan de intensiteit en de manier van werken. Ik denk dat we kunnen stellen dat we samen zijn gegroeid en dat er een prachtige groep staat die volgend seizoen een serieuze gooi gaat doen naar de titel in de 2e klasse.
Wat blijft je bij als trainer:
Een 1e jaar met natuurlijk een bizar slot in de 3e klasse waarop de laatste wedstrijddag de titel werd gepakt . Een enorme ontlading en een grandioos feest.
Vervolgens een mooie 8e en 4e (periode) plaats in de eindschikking van de 2e klasse. In het jubileumjaar van de club had ik graag het seizoen ( waren op koers) met de hoogste klassering in de geschiedenis van SV Marum af te willen sluiten. Helaas was ons dat niet gegund om samen met de vele supporters die ons elke week steunden dit te bewerkstellingen.
Tot slot de samenwerking met de staf, de 2e selectie, de connectie met de “Harde Ke(r)n(ners), de nababbel, de vaste supportsschare, gezellige nazit en de vele vrijwilligers.
Als trainer heb ik enorm genoten dat ik juni nog deel uit mocht maken van de Marum Academy, werken met de leeftijd 11-13 jarigen deed me weer mijmeren naar vroeger en de reden waarom je trainer bent geworden. Prachtig om te zien dat er voldoende talent is binnen de vereniging.
Kortom alles wat de club bijzonder maakt de saamhorigheid, het echte vereniging gevoel zal ik gaan missen.
Bedankt aan een ieder die hieraan heeft meegewerkt: Bestuur, TC, staf, spelers, vrijwilligers, sponsoren( bijzonder Familie Swieringa) aan een voor mij prachtige periode.
Ik wens een ieder veel gezondheid en geluk en hoop jullie zeker nog eens terug te zien.
Gr Jan Mulder
