Het was een heerlijke voetbalochtend: het lentezonnetje scheen en Buienradar voorspelde een droge dag. Er waren veel ouders langs de kant en ze lieten geregeld van zich horen. Ook trainer Wouter was van de partij.

Na de aftrap nam Marum al snel het initiatief. Door het midden via onze regisseur achterin Jens en onze mid-mid Job, maar ook over links met linkspoot Fabian en over rechts via rechtspoot Benjamin werd onze spits Derek regelmatig gevonden. Na een minuut of tien resulteerde dat al in de eerste goal door Derek: een mooie pegel langs de keeper, die volkomen kansloos was.

Daarna gaf Marum niet op, maar ook Zuidhorn won aan zelfvertrouwen en zocht af en toe de aanval. Dat betekende dat onze keeper Rowan regelmatig aan de bak moest om het doel schoon te houden. Hij wist menige tegengoal te voorkomen met snelle uitloopacties en mooie snoekduiken. En Gylano wist de aanvallers vaak te storen en daarmee de snelheid uit Zuidhorn te halen.

In de laatste fase van de eerste helft zakte Marum een beetje in en moest onze verdediging steeds vaker in actie komen. Met Jens als laatste man en Florian op links en Gylano rechtsachter werd de ene na de andere bal afgepakt, maar we hadden moeite om het spel te maken en het rustsignaal kwam precies op tijd.

Na de rust kwam Marum goed uit de startblokken en al snel kon Kulmiye op het middenveld via Fabian Derek vinden en stond 2-0! Een mooie uitgangspositie voor de tweede helft.

Na deze goal werden er meer fouten gemaakt, zowel achterin, op het middenveld als voorin. De communicatie in het veld verliep stroef en we wisten elkaar niet goed meer te vinden door zwakke passes en weinig energie. De conditie liet hier en daar verstek gaan, hoewel met name Florian bleef gaan als een stoomlocomotief. De scherpte was er uit, en dat werd gelijk afgestraft door Zuidhorn. Voordat we het wisten hadden we een tegengoal te pakken: 2-1.

Het was nu zaak niet nog een tegengoal te krijgen, dus iedereen moest meehelpen verdedigen. Die tactiek van de leider bleek desastreus. Want 6 minuten voor het einde maakte Zuidhorn toch de gelijkmaker. Een teleurstelling hing in de lucht...

Marum moest vertrouwen op zijn eigen kracht. Job deed dat letterlijk en wist met diverse schouderduwen de tegenstander professioneel opzij te zetten. Iedereen koos weer positie voor een laatste krachtsinspanning. De opbouw van achteruit liep weer mooi via de zijkanten en via Benjamin en Fabian werd het veld weer breed gemaakt. In de laatste minuut viel hij dan eindelijk. Er werd mooi overgespeeld en de bal werd door Benjamin en Kulmiye richting de spits getrapt. Daar wist Derek de laatste verdedigers af te schudden en liet hij een verbaasde keeper kansloos en maakte de 3-2! Het hele team juichte en de blijdschap was groot. Zowel de spelers, de meegekomen ouders en de leider balden de vuisten in de lucht en lieten van zich horen.

De laatste minuut leek Zuidhorn gebroken en werden ze niet meer gevaarlijk. Rowan wist ons doel schoon te houden en na het eindsignaal was het team uitzinnig.

Het was een mooie en sportieve wedstrijd: de spelbegeleider hoefde nauwelijks in actie te komen. De tegenstander was aan ons gewaagd en wist bij vlagen te verrassen. De knieën waren groen en het zweet stond op ieders voorhoofd. De leider en de ouders glommen van trots. Maar minstens zo belangrijk: een last-minute overwinning! Zó hoort een perfecte voetbalzaterdag eruit te zien.

Marco Smit, leider JO11-2